ایران بهرغم بهرهمندی از پتانسیل بسیار عظیم در بخشهای متعدد هیدروکربنها، زیربنایی و صنایع مصرفکننده-محور، اساساً در حوزه تجارت و سرمایهگذاری بهویژه از سوی شرکت های غربی، فضای بسیار نامساعدی دارد. تصمیم دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در ژانویه 2020 مبنی بر وضع تحریمهای جدید علیه تهران، نمایه پرچالش کسب و کار در ایران را به عنوان یک مقصد سرمایهگذاری که تا پیش از آن هم بسیار نامطلوب بود، بیش از پیش تخریب کرده است و مادامی که تحریمها به قوت خود باقی باشند، ایران همچنان در انزوای از جامعه بینالملل قرار خواهد داشت. این مسأله در کنار روابط پرتنش با برخی کشورهای همسایه منطقهای از جمله عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی، فرصت ایران را در برقراری ارتباط با شرکای تجاری بسیار محدود خواهد کرد. فضای گستردهتر عملیاتی نیز همچنان برای سرمایهگذاران خارجی دشوار خواهد بود و مسائل ساختاری از جمله ضعف حاکمیت قانون، نشانههایی از فساد گسترده، بار سنگین مالیاتی و تسلط شدید شرکتهای دولتی نیز مانع از مشارکت و سرمایهگذاری بخش خصوصی خواهند شد. علاوه بر این، وابستگی شدید ایران به بخش هیدروکربنها اقتصاد این کشور را در مواجهه با موضوع رکود در قیمتهای جهانی نفت آن هم در بحبوحه شیوع بیماری کووید19 به شدت آسیبپذیر کرده است. بنابراین ایران با کسب امتیاز پایین 36/4 از 100 در شاخص کل ریسک تجارت و سرمایهگذاری، در بین 18 کشور منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا رتبه دوازدهم را به خود اختصاص داده است.
پاسخی بگذارید