منو

ترکمنستان کشوری در آسیای میانه است. این کشور تا سال ۱۹۹۱ با نام جمهوری شورایی ترکمنستان یکی از جمهوری‌های تشکیل دهندهاتحاد شوروی بود. ترکمنستان از جنوب با افغانستان و ایران، از شمال باازبکستان و قزاقستان و از باختر با دریای خزر همسایه و از طریق این دریا با کشورهای جمهوری آذربایجان و روسیه نیز همسایه ‌است. نام کشور «ترکمنستان» از دو بخش ترکمن و ستان تشکیل شده که به معنای “سرزمین ترکمن‌ها” است. بیشتر مردم این کشور از قوم ترکمن هستند و به زبان ترکمنی (شاخه‌ای اززبان‌های ترکی‌تبار) صحبت می‌کنند.

با آنکه تاریخ باستانی محدوده جغرافیایی ترکمنستان امروزی، به شکل مرموزی در هاله‌ای از ابهام قرار دارد اما معمولاً آغاز تاریخ ملموس و قابل فهم این کشور را در حدود ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد یعنی نقطه شروع ورود اقوام هند و اروپایی ایرانی در نظر می‌گیرند.

ترکمنستان در آذر ۱۳۷۰با رأی مردم در همه پرسی استقلال، موجودیت خود را به عنوان یک کشور مستقل اعلام نمود و رسماً نام «ترکمنستان» را برای کشور خود برگزید. قانون اساسی ترکمنستان نیز در۱۸مه۱۹۹۲در چهاردهمین نشست مجلس ترکمنستان به تصویب رسید. بر اساس این قانون اساسی، ترکمنستان کشوری دمکراتیک و لائیک و اداره آن به شکل جمهوری ریاستی است. صفر مراد نیازف اولین رئیس جمهور کشور بود. رئیس جمهور کنونی کشورقربان قلی بردی محمداف است.

ترکمنستان با مساحت ۴۸۸٬۱۰۰ کیلومتر مربع پنجاه و دومین کشور بزرگ جهان است و کمی از کشور اسپانیا کوچکتر است. این کشور در بین عرض‌های جغرافیایی ۳۵ و ۴۳ درجه شمالی و ۵۲ و ۶۷ درجه شرقی قرار دارد. در جنوب و جنوب غربی ترکمنستان، رشته کوه هایی قرار دارند که تا کناره های دریای خزر کشیده شده اند. در شمال این کشور جلگه پست توران قرار دارد. درصد این کشور را صحرای قره‌ قوم پوشانده‌است و مرکز این کشور میان جلگه‌های توران و صحرای قره‌ قوم احاطه گردیده‌ است.

نوع حکومت این کشور جمهوری است و بر اساس آخرین تقسیم‌‌ بندی کشوری دارای ۵ استان است.

 

اسلام مذهب اکثر مردم کشور است. ۸۹٪ ترکمن‌ها مسلمان اکثراً پیرو مکتب حنفی از مذهب اهل سنت و ۹٪ پیرو کلیسای ارتدوکس روسیه هستند.

اقتصاد:

ترکمنستان در فهرست چهار کشور بزرگ تولید کننده گاز طبیعی و چهار کشور تولید کننده نفت در شوروی سابق قرار دارد. ذخائر اثبات شده نفت و گاز این کشور ۲۰۰۰ میلیارد متر مکعب گاز مقام چهاردهم جهان و ۵۴۶ میلیون بشکه نفت است. بیشتر ذخایر نفتی کشور در غرب ترکمنستان از جمله در پهنه دریای خزر متمرکز شده‌است. ذخایر گاز طبیعی تقریباً در سراسر خاک کشور پراکنده ‌است. رشد اقتصادی این کشور در سال ۲۰۰۷ براساس آمار صندوق بین‌المللی پول حدود ۱۱٫۵٪ بوده‌است که آن را جزو کشورهای دارای رشد اقتصادی بالا می‌سازد.

شغل بیش تر مردم ترکمنستان کشاورزی و دام پروری است. این کشور از نظر تولید پنبه در جهان معروف است. قالی بافی از صنایع دستی مهم ترکمنستان است.

معادن نمک کلسیم در منطقه قویرداق وجود دارد. ذخایر نمک‌های طبیعی دریایی درخلیج قره‌ بوغاز متمرکز است. در این منطقه موادی همچون میرا بیلیت و دیگر مواد پر ارزش وجود دارد. بیشتر زمین‌های کشاورزی ترکمنستان را دشت قره قوم تشکیل می‌دهد که اغلب برای چراندن گوسفند قره‌گل مورد استفاده قرار می‌گیرد. در زمین‌های کشاورزی کشور محصولاتی همچون پنبه، میوه وتره بار و انگور پرورش می‌شود. امور پرورش کرم ابریشم نیز توسعه یافته‌است. در طی سال‌های اخیر، تولیدگندم نیز افزایش خوبی داشته‌است.

ترکمنستان اقتصادی رو به رشد دارد و با توجه به منابع سرشار نفت وگاز و پنبه از طریق سرمایه‌گذاری مشترک صنایع پایین دست را گسترش داده ‌است و جزو معدود کشورهایی است که فراورده‌های نفتی صادر می‌کند. و با فراوری محصول پنبه و با اتکا به نیروی کار خود صنایع فعال نساجی پیشرفته‌ای دارد که از بازار فروش بالایی در سطح جهان برخوردار می‌باشد و با فروش سالانه مقدار زیادی گاز به کشورهایی چون اوکراین و روسیه و چند کشور دیگر از جمله ایران، اقدام به کسب درآمدهای سرشار می‌کند.

 

از آنجا که ترکمنستان یک کشور محاط در خشکی است، برای ترانزیت کالا از خاک کشورهای همسایه استفاده می‌کند. خط آهن ترکمنستان به شهر سرخس (در شمال خاوری ایران) متصل است و از آنجا تا بندرعباس امتداد دارد. پنبه، پارچه های نخی، پوست، قالی و نفت از جمله کالاهایی اند که این کشور به کشور های دیگر جهان صادر می کند.

نتایج: مرتب سازی بر اساس





کلیه‌ی حقوق مادی و معنوی وب‌سایت و گزارش‌ها و اطلاعات وابسته به آن، محفوظ و متعلق به بیزریپورت است.