انتظار میرود ایران طی سه ماهه نخست سال جاری شمسی پنج پروژهای را که اجرای آنها از سال ایرانی مصادف با اواخر سال 2020 و اوایل سال 2021 به تأخیر افتاده بود، تکمیل کند که این موضوع تا حدود زیادی با مطالب ذکر شده در گزارش سهماهه دوم سال 2021 مطابقت دارد. چند پروژه دیگر نیز برای اجرا در سال جاری برنامهریزی شدهاند که با بهرهبرداری از آنها کل ظرفیت تولید ایران باز هم افزایش پیدا خواهد کرد و به رقم 100 میلیون تن در سال خواهد رسید که دولت برای رسیدن به آن هدفگذاری کرده بود. اگرچه ایران با اتکای به توان داخلی توانسته تجهیزات مورد نیاز صنعت پتروشیمی را بومیسازی کرده و در دستیابی به دانش مهندسی بومی توسعه این بخش نیز عملکرد خوبی داشته، اما نرخ رشد تولید آنچنان که باید و شاید افزایش نیافته و در حالی که نرخ استفاده از ظرفیتها در برخی بخشها پایین است، این کشور در بخشهای دیگری نظیر پلیپروپیلن، با کمبود جدی روبهروست. با این حال، دولت برای کسب درآمد از ذخایر عظیم گازی و دستیابی به هدف ایجاد قطب های جدید پتروشیمی، همچنان هدف بلندپروازانه خود را دنبال میکند. یکی از این قطبهای تولید محصولات پتروشیمی قرار است در سواحل مکران ایجاد شود، جایی که بدون تهدیدهای امنیتی نظیر آنچه در خلیج فارس و گلوگاه راهبردی تنگه هرمز وجود دارد، دسترسی به بازارهای آسیایی را از طریق بندر چابهار آسان تر میسازد.
پاسخی بگذارید