خلاصۀ مدیریتی
تحریم‌ها علیه تجارت و سرمایه‌گذاری ایران انتظارات سرمایه‌گذاران از این بازار را رو به زوال می‌برد؛ مناقشات بر سر عدم پرداخت دستمزد کارگران و مشکلات حوزه فن‌آوری و تجهیزات نیز به این مسأله افزوده می‌شود. احتمالاً بخشی از این مشکلات پس از رفع تحریم‌ها برطرف خواهند شد؛ اما در کوتاه‌مدت، تجارت و سرمایه‌گذاری تأثیر قابل توجهی بر رفع مشکلات ساختاری در صنعت پتروشیمی نخواهند داشت.
در سال مالی 2017-2016 ظرفیت تولید محصولات پتروشیمی ایران به 62میلیون تن رسید و میانگین استفاده از این ظرفیت 75درصد بود. ایران طی همین سال 19میلیون تن محصولات پتروشیمی به ارزش 10میلیارد دلار صادر کرد. در حالی‌که میانگین سود خالص این حجم صادرات حدود 25درصد بود؛ اما بخش عمده‌ای از این سودآوری مربوط به تأسیسات پتروشیمی بر پایه گاز بود و کراکرهای تغذیه‌شونده با خوراک مایع از حاشیه سود پایین‌تر رنج می‌بردند.
دولت پیش‌بینی کرده است کل ظرفیت پتروشیمی تا پایان سال مالی 2018-2017 به 72میلیون تن در سال برسد؛ ضمن آن‌که انتظار می‌رود تولید با رشد 18درصدی به 59میلیون تن افزایش یابد. دولت ایران درصدد جذب 72 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی برای 80 پروژه پتروشیمی است که باعث خواهد شد ظرفیت صنعت پتروشیمی ایران تا سال 2020 به 130میلیون تن در سال و سپس به180میلیون تن تا سال 2025 افزایش یابد. ایران امیدوار است تا سال 2021 به ظرفیت کل تولید بالغ بر 90میلیون تن در سال دست یابد؛ ضمن آن‌که گاز طبیعی حدود 50درصد از کل مواد اولیه پتروشیمی را تأمین می‌کند. پیش‌بینی‌های قبلی درباره صنعت پتروشیمی ایران به این شرح حفظ شده است: ظرفیت تولید اتیلن 3/15میلیون تن در سال، ظرفیت تولید پلی‌اتیلن 9/9میلیون تن در سال و ظرفیت تولید پلی‌پروپیلن 1/9میلیون تن در سال تا سال 2021.
فایل نمونه
گزارش صنعت پتروشیمی ایران 
برچسب ها
پاسخی بگذارید