خلاصۀ مدیریتی
کارشناسان هنوز هم بر این دیدگاه تأکید دارند که سرانجام ایران و ایالات متحده آمریکا ظرف مدت چند ماه آینده بر سر توافق هسته‌ای موافقت خواهند کرد. این مسأله زمینه را برای برچیده شدن تحریم‌های وضع شده علیه ایران و بازگشت حجم تولید نفت ایران به سطوح پیش از اعمال تحریم‌ها تا پایان سال 2023 فراهم خواهد نمود. البته، با افزایش مخالفت‌های داخلی با توافق هسته‌ای در آمریکا، از سوی هر دو گروه سیاستمداران جمهوری‌خواه و اعضای کابینه دولت بایدن، اخیراً مذاکرات هسته‌ای متوقف شده است. در حال حاضر مانع اصلی در مسیر پیشرفت مذاکرات، منازعات بر سر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که توسط دولت پیشین آمریکا یعنی در دوران ریاست جمهوری ترامپ، نام آن در فهرست سازمان‌های تروریستی خارجی جای گرفت. اکنون واشنگتن از اعمال هرگونه تغییر در این فهرست و خارج کردن نام سپاه پاسداران از لیست گروه‌های تروریستی سر باز می‌زند و چنین استدلال می‌کند که این مسأله هیچ ارتباطی با تحریم‌های هسته‌ای ایران ندارد. کارشناسان معتقدند که اگرچه راهکاری برای خروج از بن‌بست کنونی یافته خواهد شد، اما عدم پیشرفت مستمر در روند مذاکرات و وقفه‌های پی‌درپی در این مسیر تا آغاز فصل تابستان، احتمال به تأخیر افتادن دستیابی به توافق تا حداقل نیمه نخست سال 2023 را قوت می‌بخشد. آنچه باعث شده کارشناسان از دستیابی زودتر به چنین توافقی مأیوس شوند، برگزاری انتخابات میان‌دوره‌ای در آمریکا در نوامبر همین سال است. این مسأله چشم‌انداز تولید و صادرات نفت ایران در کوتاه مدت را در معرض ریسک‌های نامطلوب قرار می‌دهد. چشم‌انداز تولید گاز ایران نیز روشن و امیدوارکننده است. بر اساس گزارش‌های منتشر شده توسط شرکت ملی نفت ایران، هم اکنون یک‌سری پروژه‌های توسعه‌ای در برخی از میادین گازی ایران در حال اجرا هستند که با پایان یافتن این پروژه‌ها انتظار می‌رود تولید گاز در ایران طی دوره پیش‌بینی به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش پیدا کند. از جمله این میادین گازی می‌توان به میدان گازی پارس جنوبی، میدان گازی فرزاد بی. و میدان گازی کیش اشاره نمود. البته این دیدگاه نیز مطرح می شود که بخش اعظم افزایش تولید، صرف پاسخگویی به تقاضای رو به افزایش صنایع داخلی خواهد شد و به این ترتیب رشد صادرات محدود خواهد بود.
فایل نمونه
گزارش تحلیل صنعت نفت و گاز ایران 
برچسب ها
پاسخی بگذارید