وضع مجدد تحریمهای ثانویه آمریکایی در تاریخ 5 نوامبر 2018 و منقضیشدن مهلت تعیینشده برای استفاده از معافیتهای نفتی از سوی این کشور باعث شده تا چشمانداز تیره و تاری برای صنعت نفت ایران در میانمدت رقم زده شود. در سال 2019 تولید نفت خام و میعانات گازی ایران نسبت به سال گذشته بهشدت کاهش پیدا کرد. انتظار میرود این روند از کاهش تولید در سال 2020 شیب تندتری را تجربه کند، چرا که صادرات نفت به میزان قابلملاحظهای کاهش یافته است. شیوع بیماری کووید19 نیز با تنزل دادن سطح تقاضای چین برای نفت خام ایران در سهماهه نخست سال، بر وخامت این اوضاع افزوده است. صنعت گاز در مقایسه با صنعت نفت از مصونیت بیشتری در برابر تبعات ناشی از کاهش سرمایهگذاری خارجی و سرمایهگذاری بخش خصوصی برخوردار است. با این حال، موانع و مشکلات بالقوهای که در مسیر صادرات فرآوردههای هیدروکربنی بهوجود آمده ممکن است در بلندمدت تولید گاز را نیز تحت تأثیر قرار دهد و منجر به کاهش سطح تولید این محصول شود. اگرچه بازار داخلی ایران کماکان رشد خواهد کرد اما رشد تقاضا برای حاملهای انرژی محدود خواهد شد زیرا تحریمهای همه جانبه آمریکا اقتصاد ایران را دچار مشکل کرده است. در این میان بهنظر میرسد در سال 2020 تقاضا برای نفت کاهش یابد. علت این امر کاهش یارانه سوختهای فسیلی است که دولت در نوامبر 2019 طرح آن را به اجرا درآورد. در این میان، وقفههای گسترده در فعالیتهای اقتصادی و محدودیت در سفرها که از شیوع ویروس کرونا ناشی میشود، نیز این وضعیت را بغرنجتر کرده است.
پاسخی بگذارید