در طول چند فصل زراعی گذشته، بخش کشاورزی ایران با موانع دشواری روبهرو بوده است که دو مورد از مهمترین این موانع، یکی خشکسالی طولانیمدت در طول سالهای 2020 تا 2023 و دیگری اعمال مجدد تحریمهای اقتصادی علیه این کشور در سال 2018 بوده است. تحریمها باعث تهی شدن ذخایر ارزی کشور شدهاند و بنابراین تأمین هزینههای واردات نهادههای بخش کشاورزی، ماشین آلات و سایر فناوریها به ایران به شدت افزایش یافته است. در نتیجه این مشکلات، تقاضا برای واردات محصولات کشاورزی افزایش یافته است، زیرا زمانی که بازارهای کشاورزی بینالمللی دچار آشفتگی ناشی از فعالیت شدید پدیده جوّی لانینا ، همه گیری کرونا و تهاجم نظامی روسیه به اوکراین در فوریه 2022، بودند، تولید در داخل نیز کاهش پیدا کرده بود. در همان زمان، ظرفیت واردات ایران به دلیل کاهش صادرات نفت و همچنین افت شدید ارزش ریال، کاهش پیدا کرده بود. تورم قیمت موادغذایی در ایران به شدت بالاست، و این موضوع قدرت خرید مصرفکنندگان را کاهش داده و مانع از رشد تقاضای آنان برای اقلام غیرضروری، به ویژه در بخش موادغذایی خواهد شد. افزایش هزینههای واردات نیز باعث شده تا قیمت علوفه و خوراک دام رشد چشمگیری پیدا کند و به تبع آن از جمعیت دام در کشور کاسته شود. در فصل زراعی 2024-2023 بخش کشاورزی ایران نسبتاً احیا شده بود و بر اساس پیشبینیها، به دلیل مساعدتر شدن شرایط آبوهوایی در نیمه اول سال 2024، این روند از احیا در فصل زراعی 2025-2024 ادامه خواهد یافت. انتظار میرود در تمام طول مدت پیشبینی، ایران همچنان برای تأمین بخش عمدهای از تقاضای داخلیِ کالاهای اساسی و پرمصرف در بخش موادغذایی، متکی به بازارهای وارداتی باشد. این در حالی است که چند دوره شرایط نامساعد جوّی تهدیدی جدی برای حجم برداشت محصولات کشاورزی در ایران، به شمار میآیند.
پاسخی بگذارید