طی سالهای 2025 تا 2029 ایران علیرغم مشکلاتی چون رشد فزاینده تورم، اتخاذ سیاست پولی انقباضیتر، مسأله جدی کمبود آب، و کمبود انرژی، در زمینه تولید محصولات کشاورزی و پرورش دام، خودکفاتر خواهد شد. در طول چند فصل زراعی گذشته، بخش کشاورزی ایران با موانع دشواری روبهرو بوده است که دو مورد از مهمترین این موانع، یکی خشکسالی طولانیمدت در طول سالهای 2020 تا 2023 و دیگری اعمال مجدد تحریمهای اقتصادی علیه این کشور در سال 2018 بوده است. تحریمها باعث تهی شدن ذخایر ارزی کشور شدهاند و بنابراین تأمین هزینههای واردات نهادههای بخش کشاورزی، ماشین آلات و سایر فناوریها به ایران به شدت افزایش یافته است. در نتیجه این مشکلات، تقاضا برای واردات محصولات کشاورزی افزایش یافته است، زیرا زمانی که بازارهای کشاورزی بینالمللی دچار آشفتگی ناشی از فعالیت شدید پدیده جوّی لانینا ، همه گیری کرونا و تهاجم نظامی روسیه به اوکراین در فوریه 2022، بودند، تولید در داخل نیز کاهش پیدا کرده بود. در همان زمان، ظرفیت واردات ایران به دلیل کاهش صادرات نفت و همچنین افت شدید ارزش ریال، کاهش پیدا کرده بود. نرخ ارز ترجیحی یا همان ارز یارانهای که دولت به واردات کالاهای ضروری اختصاص داده بود، در سال مالی 2026-2025 کماکان برابر با 285هزار ریال به ازای هر یک دلار آمریکا خواهد بود و ایران به واسطه تخصیص این ارز ترجیحی از فشارهای تورمی اندکی خواهد کاست. با این حال، ایران همچنان برای تأمین بخش عمدهای از تقاضای داخلیِ کالاهای اساسی و پرمصرف در بخش موادغذایی، متکی به واردات خواهد بود. این در حالی است که چند دوره شرایط نامساعد جوّی تهدیدی جدی برای حجم برداشت محصولات کشاورزی در ایران، به شمار میآیند.
پاسخی بگذارید