خلاصۀ مدیریتی
از سال 2020 تاکنون بخش کشاورزی ایران تحت فشارهای شدیدی بوده است؛ البته پیش از آن در سال 2018 نیز که تحریم‌های اقتصادی علیه ایران بار دیگر به اجرا گذاشته شدند، شرایط در این بخش نامطلوب شده بود. در شرایطی که مسائل و مشکلاتی چون همه گیری کووید19 و جنگ میان روسیه و اوکراین باعث شده بود تا از سال 2020 به بعد، بازارهای کشاورزی بین‌المللی دچار اختلالات ناشی از شوک این مشکلات گردند، ایران در یک بازه زمانی که اواسط سال 2020 تا اواسط سال 2023 را شامل می‌شود، یک خشکسالی بسیار شدید را تجربه کرد. وقوع این خشکسالی گستده در ایران باعث کاهش شدید تولید محصولات کشاورزی در داخل این کشور شد و به تورم بالای قیمت موادغذایی که قبلاً هم در این بازار وجود داشت، به شدت دامن زد. تمامی این مسائل باعث شدند تا قدرت خرید خانوار در ایران کاهش پیدا کند. کارشناسان معتقدند که در کوتاه مدت، تولید محصولات کشاورزی در ایران عمدتاً در سطحی پایین‌تر از روند معمول تولید در دوران قبل از خشکسالی باقی خواهد ماند. کاهش حجم تولید محصولات کشاورزی ایران بیانگر این واقعیت است که سطح آب‌های زیرزمینی همچنان پایین است و احیای بخش کشاورزی و فعالیت‌ها در این بخش تا رسیدن به وضعیت نرمال پیش از خشکسالی، یک روند تدریجی را طی خواهد کرد و به این زودی احیا نخواهد شد. حجم برداشت محصول نیز نسبت به مسأله کاهش بارندگی نسبت به شرایط معمول گذشته، آسیب‌پذیرتر خواهد بود. تا زمانی که تولید محصولات در بخش کشاورزی به رویه معمول خود بازنگشته باشد و به طور کلی این صنعت احیا نگردد، ایران کماکان برای تأمین نیاز داخلی به محصولات خاصی چون ذرت و برنج، وابسته به واردات از کشورهای دیگر خواهد بود؛ که با توجه به نوساناتی که در ارزش ریال ایران وجود دارد، این نیز خود یک فشار مالی مضاعف بر دوش دولت خواهد بود. یکی از مهمترین علل کاهش ارزش ریال تحریم‌ها هستند. تحریم‌ها باعث تهی شدن ذخایر ارزی کشور شده‌اند و بنابراین تأمین هزینه‌های واردات به شدت افزایش یافته است. این مسأله ایران را واداشته تا به دنبال استفاده از ساختارهای معاملاتی غیردلاری و همچنین استفاده از ساختارهای تجاری تهاتر باشد.
فایل نمونه
گزارش تحلیل صنعت کشاورزی ایران 
برچسب ها
پاسخی بگذارید