خلاصۀ مدیریتی
انتظار می‌رود سوخت حرارتی بخش بسیار عمده ترکیب سوخت مورد مصرف در نیروگاه‌های کشور را تشکیل دهد. از آن جا که ایران دارای ذخایر غنی گازطبیعی است، بنابراین خوراک اصلی این نیروگاه‌های برق حرارتی گازطبیعی خواهد بود. طی دوره پیش‌بینی تا سال 2033، سهم گاز طبیعی یک رقم ثابت 89درصد از کل توان تولید برق در کشور خواهد بود. البته خاطرنشان می‌گردد که بخش مهمی از ظرفیت نیروگاه‌های حرارتی در ایران از رده خارج شده و نیروگاه‌های سوخت گاز و بخار نیز بهره‌وری پایینی دارند. فقدان سرمایه‌گذاری و عدم توجه به انجام به‌موقع تعمیرات و به‌روزرسانی این نیروگاه‌ها، که یکی از علل آن تحریم‌ها بوده، مانع از ان خواهد شد که در سالهای آینده مدرن‌سازی به نحو مطلوبی در این نیروگاه‌ها صورت بپذیرند. تولید برق در نیروگاه‌های ایران به موازای رشد سریع تقاضا، افزایش پیدا نکرده و این کشور با یکی از موقعیت‌های دشوار خود از لحاظ عرضه گاز مواجه است. این مسأله به کمبود برق دامن زده و باعث شده تا در اکثر مواقع، به خصوص در دوران اوج تقاضای برق در ماه‌های تابستان، وزارت نیرو مجبور به سهمیه‌بندی و یا قطع گسترده برق شود. از آن جا که پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهند طی سالهای آینده از یک سو، ظرفیت تولید برق در نیروگاه‌های حرارتی، هسته‌ای و غیربرق‌آبی دچار فقدان بسیار شدید خواهد شد و این نیروگاه‌ها سهم بسیار اندکی از کل تولید برق ایران خواهند داشت، و از سوی دیگر، خشکسالی شدید بر کشور حاکم خواهد شد، بنابراین انتظار می‌رود که طی دوره‌های کوتاه‌مدت تا میان‌مدت، کمبود برق در کشور به مشکل بسیار جدی‌تر تبدیل شود. علی‌رغم آن که ایران از پتانسیل بالایی برای استفاده از منابع غیربرق‌آبی برخوردار است، اما کارشناسان با حفظ دیدگاه محتاطانه خود در این باره، به همان پیش‌بینی‌های قبلی درباره ظرفیت تولید برق از منابع تجدیدپذیر در ایران بسنده می‌کنند زیرا با توجه به تداوم تحریم‌ها و فضای به شدت نامناسب سرمایه‌گذاری در این کشور، تعداد پروژه‌هایی که ممکن است در بخش انرژی‌های تجدیدپذیر به بهره‌برداری برسند، کماکان بسیار اندک خواهد بود. پیش‌بینی‌های کنونی حاکی از آن هستند که سهم انرژی‌های تجدیدپذیر غیرآبی از مجموع تولید برق ایران، تا سال 2033 یک رقم بسیار کوچک 1/2درصد خواهد بود. به‌علاوه، کارشناسان همچنان بعید می‌دانند /به غیر از پروژه راکتور اتمی بوشهر که اکنون در حال اجراست، ایران قادر باشد طی دوره ده ساله پیش‌بینی، پروژه‌های مربوط به راکتورهای اتمی دیگری با ظرفیت تولید برق که هدف از آن‌ها تأمین برق پایدار در این کشور است را با موفقیت به اجرا درآورد. زیرا سه مسأله اساسی یعنی هزینه بالای اجرای این پروژه‌ها، تحریم‌ها و زمان‌بر بودن روند اجرای این پروژه‌ها ریسک بزرگی برای تکمیل به موقع آن‌ها به وجود می‌آورند.
فایل نمونه
تحلیل صنعت برق و انرژی‌های تجدیدپذیر ایران 
برچسب ها
تحلیل بیزینس مانیتور, تحلیل صنعت انرژی‌های تجدیدپذیر ایران، ظرفیت منابع تجدیدپذیر غیر برق‌آبی در ایران، نیروگاه خورشیدی در ایران، نیروگاه بادی در ایران، منابع زمین‌گرمایی در ایران, تولید برق, ظرفیت منابع تجدیدپذیر غیر برق‌آبی در ایران, منابع زمین‌گرمایی در ایران, نیروگاه بادی در ایران, نیروگاه خورشیدی در ایران
پاسخی بگذارید