اگرچه سرانه مصرف برق در ایران بالا است اما حجم تولید برق در این کشور از مصرف آن بیشتر میباشد و از این رو در ایران مازاد عرضه برق وجود دارد. از سوی دیگر، زیرساختها و شبکه انتقال و توزیع برق در ایران از گستردگی بالایی برخوردار است. به واسطه وجود مازاد عرضه و گستردگی زیرساختها ایران این امکان را دارد که به کشورهای دیگر برق صادر کند و از این راه درآمد کسب نماید.
در ایران اکثر نیروگاهها از نوع حرارتی هستند و به همین دلیل بخش اعظمی از ظرفیت نصب شده و حجم تولید برق ایران مربوط به نیروگاههای حرارتی است. تکثر نیروگاههای حرارتی در ایران ناشی از وجود ذخایر عظیم نفت و گاز در این کشور است زیرا به واسطه وجود این ذخایر امکان تامین دائمی خوراک برای نیروگاههای نفتی و گازی فراهم میباشد. البته در ایران انواع دیگر نیروگاهها نیز وجود دارد. به عنوان یک نمونه از این نیروگاهها میتوان به نیروگاههای هستهای اشاره نمود. با این حال، تعداد نیروگاههای هستهای در ایران محدود است و سهم این نیروگاهها از تولید برق اندک میباشد. البته ایران در زمینه ساخت نیروگاههای هستهای برنامههای بلندپروازنهای در دست دارد که این برنامهها را اجرایی خواهد نمود. بر این اساس برای رشد بخش نیروگاههای هستهای در ایران یک ریسک مطلوب وجود دارد. ضمن این که انتظار میرود توافقنامه هستهای احیا شود و تحریمها علیه ایران لغو گردد. این مسئله نیز به رشد نیروگاههای هستهای کمک خواهد کرد. البته تلاشهای ایران صرفا به ساخت نیروگاههای هستهای محدود نمیشود و این کشور همزمان مشغول اجرای طرحهایی در راستای توسعه نیروگاههای تجدیدپذیر غیرآبی و به ویژه نیروگاههای خورشیدی است. این موضوع باعث به وجود آمدن فرصتهایی برای سرمایهگذاری بخش خصوصی در بازار برق ایران شده است. البته در حال حاضر تعداد نیروگاههای تجدیدپذیر در ایران چندان زیاد نیست و این نیروگاهها سهم کوچکی در تولید برق دارند اما ایران قصد دارد از مصرف نفت و گاز در صنعت برق خود بکاهد تا این محصولات را بیشتر صرف صادرات نماید و به همین منظور این کشور برنامههای بلندمدتی را در زمینه توسعه نیروگاههای تجدیدپذیر در دست اجرا دارد. این مسئله باعث شده پتانسیل رشد نیروگاههای بادی و خورشیدی در ایران افزایش پیدا کند.
پاسخی بگذارید