خلاصۀ مدیریتی
در بخش برق ایران، برای اجرای چندین پروژه جدید احداث نیروگاه برق برنامه‌ریزی شده است که این پروژه‌ها عمدتا شامل احداث نیروگاه‌های حرارتی می‌شود. البته این موضوع به معنای کنار گذاشته شدن سایر نیروگاه‌ها نیست و در طول ده سال آینده نیروگاه‌های هسته‌ای و نیروگاه‌های تجدیدپذیر به ویژه نیروگاه‌های خورشیدی فتوولتائیک نیز به شکل چشمگیری رشد خواهند نمود زیرا ساخت این نیروگاه‌ها کماکان در دستور کار دولت قرار خواهد داشت و به شکل قدرتمندی از توسعه این نیروگاه‌ها حمایت خواهد شد کارشناسان معتقدند که با اجرای این پروژه‌ها، صنعت برق ایران در ده سال آینده یک رشد مثبت و مستمر را تجربه خواهد کرد. بر این اساس پیش‌بینی می‌شود که طی یک دوره بلندمدت که بازه زمانی سالهای 2024 تا 2033 را شامل می‌شود، تولید برق در ایران سالانه به طور متوسط 1/9 درصد رشد کند و با احتساب این نرخ رشد، در سال 2033 مجموع ظرفیت نیروگاه‌ها در این کشور به 443/5 تراوات ساعت برسد. طی بازه زمانی مذکور گاز کماکان اصلی‌ترین منبع تغذیه نیروگاه‌های برق در ایران خواهد بود و 88/4 درصد از کل منابع مورد مصرف برای تولید برق این کشور در سال 2033 را به خود اختصاص خواهد داد. چنانچه این پروژه‌های جدید با تکیه بر توسعه روند تولید برق در بخش انرژی‌های تجدیدپذیر و انرژی خورشیدی فتوولتائیک که تحت حمایت قدرتمندی از سوی دولت هستند، به بهره‌برداری برسند، ریسک‌های مطلوبی در انتظار پیش‌بینی‌های کنونی خواهد بود. با این وجود، کارشناسان خاطرنشان می‌سازند که ادامه تحریم‌ها، توسعه سریع این بخش‌ها را دشوار می‌سازد. چرا که تحریم‌های وضع شده علیه ایران، همچنان دسترسی این کشور به منابع تأمین مالی را محدود ساخته و ایران از وجود سرمایه‌گذاران خارجی و دانش و فناوری و همچنین مهارت‌های لازم برای توسعه این صنعت، بی‌بهره مانده است. سطح بالای تقاضای داخلی برق باعث بروز قطعی‌های مکرر در عرضه برق و کاهش خالص صادرات منطقه‌ای شده است، زیرا ظرفیت جدیدی که در بخش تولید برق افزوده می‌شود، برای تأمین تقاضای روبه‌رشد در داخل کافی نیست. در ایران، دو موضوع کماکان موجب رشد چشمگیر تقاضای برق می‌شوند؛ که یکی اعطای یارانه دولتی قابل ملاحظه برق در کشور و دیگری سطح بالای اتلاف برق در فرایند توزیع و انتقال است.
فایل نمونه
تحلیل صنعت برق ایران 
برچسب ها
پاسخی بگذارید