در سال 2023 صنعت برق ایران کماکان یک رشد مثبت را تجربه خواهد نمود اما این رشد آهنگ نسبتا ملایمی خواهد داشت. در میان انواع نیروگاههایی که در ایران وجود دارد نیروگاههای حرارتی کماکان منبع اصلی تولید برق خواهند بود و بخش اعظمی از برق ایران از محل این نیروگاهها تامین خواهد شد. البته در سال 2023 و در سالهای پس از آن تولید برق از نیروگاههای نفتی کاهش پیدا خواهد کرد اما از آن طرف نیروگاههای گازی جدیدی احداث و راهاندازی خواهد شد که این مسئله کاهش تولید نیروگاههای نفتی را جبران خواهد کرد و صدرنشینی نیروگاههای حرارتی در تولید برق را حفظ خواهد نمود. همانگونه که در بالا به صورت ضمنی به آن اشاره شد در ایران نیروگاههای مختلفی وجود دارد. به عنوان یک نمونه از این نیروگاهها میتوان به نیروگاههای هستهای اشاره نمود که البته این بخش اندازه کوچکی دارد و حجم تولید برق آن قابل ملاحظه نیست. در حال حاضر، ایران در بخش نیروگاههای هستهای دو پروژه در دست اجرا دارد که یکی از این پروژهها شامل ساخت یک نیروگاه هستهای جدید میشود اما برای این پروژه ریسکهای نامطلوب بزرگی وجود دارد و بروز تاخیرهای بلندمدت در روند اجرای این پروژه امری محتمل است. به همین دلیل کارشناسان از گنجاندن این پروژه در پیشبینیهای خود در خصوص برق هستهای ایران خودداری نمودهاند. با این حال و علی رغم این مطالب پیشبینی میشود در ده سال آینده بخش نیروگاههای هستهای در ایران رشد کند اما اندازه این رشد بسیار کوچک خواهد بود. به عنوان یکی از انواع دیگر نیروگاهها در ایران باید به نیروگاههای تجدیدپذیر غیرآبی اشاره نمود. این بخش نوپا در حال حاضر بیشترین پتانسیل رشد را در میان نیروگاهها دارد و به ویژه نیروگاههای خورشیدی توجهات زیادی را به سمت خود جذب نموده و سرمایهگذاریهای قابل ملاحظهای از سوی بخش خصوصی و دولت در این نیروگاهها صورت گرفته است که این روند همچنان ادامه دارد. به عنوان مثال، دولت طرحهای بلندپروازانهای را برای توسعه سریع بخش نیروگاههای تجدیدپذیر در دستور کار دارد تا بدین وسیله سهم این نیروگاهها از تولید برق کشور را افزایش دهد و نفت و گاز بیشتری را به صادرات اختصاص دهد.
پاسخی بگذارید