پیشتر تصور میشد توافقنامه هستهای در سال 2023 احیا خواهد شد و به دنبال آن تحریمها علیه ایران لغو خواهد گردید اما در این فصل کارشناسان به این نتیجه رسیدهاند که توافقنامه هستهای فعلا احیا نخواهد شد و تحریمها در آینده نزدیک همچنان به قوت خود باقی خواهد ماند. تحریمها همچون گذشته بر رشد و توسعه صنعت ساخت و ساز ایران تاثیر منفی خواهد گذاشت و فعالیتها در این صنعت را در هر سطحی تحت تاثیر قرار خواهد داد. این تاثیرگذاری از دو طریق صورت میگیرد. اول این که در سایه تحریمها ایران قادر نخواهد بود تولید و صادرات نفت خود را به شکل چشمگیری افزایش دهد و بر حجم درآمدهای خود بیافزاید؛ به ویژه با توجه به این که قیمت نفت در جهان کاهش نیز پیدا کرده است. در چنین شرایطی دولت با محدودیت منابع مالی مواجه خواهد بود و توانایی آن را نخواهد داشت که به شکل جامع و گسترده بر روی پروژههای ساختوساز سرمایهگذاری کند. شرایط مالی دولت در سایه تحریمها و کاهش قیمت نفت به گونهای خواهد بود که کارشناسان معتقدند حجم سرمایهگذاریهای دولت در پروژههای ساختوساز از آن چه که قبلا تصور میشد کمتر خواهد بود. از سوی دیگر، با استمرار تحریمها سرمایهگذاران خارجی کماکان از ورود به بازار ایران امتناع خواهند کرد و شمار سرمایهگذاران خارجی که به پروژههای ساخت و ساز در ایران ورود خواهند نمود بسیار اندک خواهد بود. ناتوانی دولت در سرمایهگذاری کافی بر روی پروژههای ساختوساز و بیرغبتی سرمایهگذاران برای ورود به این پروژهها بر رشد صنعت ساختوساز ایران تاثیر منفی خواهد گذاشت. با توجه به این موضوع کارشناسان در پیشبینیهای خود در خصوص رشد صنعت ساختوساز ایران طی دوره کوتاهمدت و میانمدت بازبینی به عمل آوردند و چشمانداز بسیار ضعیفتری را برای این صنعت ترسیم نمودند. به عنوان مثال در جریان این بازبینیها کارشناسان نرخ رشد پیشبینی شده برای صنعت ساختوساز ایران در سال 2023 را از 2/7 درصد به 0/7 درصد کاهش دادند. این رقم بسیار ناچیز است و خبر از آن میدهد که صنعت ساختوساز ایران در سال 2023 رشد و توسعه چندانی را شاهد نخواهد بود اما نکته حائز اهمیت در این میان این است که این وضعیت تنها به سال 2023 محدود نمیشود و صنعت ساختوساز ایران در چهار سال آینده نیز یک رشد ضعیف را شاهد خواهد بود چرا که بر اساس پیشبینیها این صنعت در بازه زمانی 2023 تا 2026 سالانه به طور متوسط تنها 1/2 درصد رشد خواهد کرد. البته پس از طی این مدت بر آهنگ رشد صنعت ساختوساز ایران اندکی افزوده خواهد شد به گونهای که در بازه زمانی 2027 تا 2032 میانگین نرخ رشد سالانه این صنعت به 3/1 درصد خواهد رسید.
همانگونه که در بالا گفته شد در سایه تحریمها شمار سرمایهگذاران خارجی که به صنعت ساختوساز ایران ورود پیدا خواهند کرد بسیار اندک خواهد بود و سرمایهگذاریهای خارجی که در این صنعت صورت خواهد گرفت همچون گذشته عمدتا از جانب چین و روسیه خواهد بود. البته میزان سرمایهگذاریهای این دو کشور نیز به اندازهای نخواهد بود که رشد چشمگیری در فعالیتهای ساختوساز اتفاق بیافتد و بر شمار پروژههای زیربنایی و ساختمانسازی به طور قابل ملاحظهای افزوده شود. با توجه به مطالب فوق کارشناسان خاطرنشان مینمایند به منظور آن که حجم سرمایهگذاریهای دولت و بخش خصوصی در صنعت ساختوساز ایران طی دوره میانمدت تا بلندمدت به شکل چشمگیری افزایش پیدا کند لازم است تحریمها به شکل گسترده و به صورت پایدار لغو شود.
پاسخی بگذارید