لوکزامبورگ کشور کوچکی در شمال اروپا است. پایتخت آن شهر لوکزامبورگ میباشد. لوکزامبورگ با آلمان، فرانسه و بلژیک مرز مشترک دارد. این کشور با توجه به جمعیت پانصدهزار نفریاش از کشورهای ثروتمند اروپایی به حساب میآید. لوکزامبورگ همواره شرایط سیاسی و اقتصادی باثباتی داشته است.
بهخاطر موقعیت لوکزامبورگ، این کشور باستانی قرنها را در جنگ گذرانده است. خاندان سلطنتی لوکزامبورگ که در سال ۹۶۳ بهوسیله زیگفری تأسیس شد، چهار فرمانروا از امپراتوری مقدس روم را شامل میشد. یکی از آنها، شارل چهارم بود که در ۱۳۵۴ لوکزامبورگ را به سطح دوک نشین ارتقا داد. این دوک نشین در۱۴۴۳ با بورگاندی متحد شد.
براساس قانون اساسی سال ۱۸۶۸، قدرت اجرایی در دست دوک اعظم و کابینه است. دوک اعظم میتواند قوه قانونگذاری را منحل کند که در آنصورت باید در طول سه ماه انتخابات برگزار شود. مجلس نمایندگان لوکزامبورگ از شصت نماینده تشکیل شده است که مستقیماً از طریق انتخابات برای یک دورهٔ پنج ساله انتخاب میشوند.
واحد پول لوکزامبورگ از سال ۲۰۰۲ یورو است. پیش از سال ۲۰۰۲ و در تمام طول قرن بیستم واحد پول این کشور فرانک لوکزامبورگ بود.
تعداد ساکنان این کشور طبق سرشماری سال ۲۰۰۴، ۴۵۵ هزار نفر بوده است. از این تعداد افراد ۴۰٪ غیر بومی بودند.
سه زبان رسمی این کشور آلمانی، فرانسوی و لوکزامبورگی هستند.
غالب ساکنان این کشور کاتولیک هستند. در این میان مسیحیان پروتستان و لوتری در این کشور نیز وجود دارند.
بیشترین درآمد سالانه بین کشورهای اروپا را دارا میباشد. بخش صنعتی این کشور در حوزههایی همچون فولاد، مواد شیمیایی و لاستیک فعال است. بخش زیادی از اقتصاد لوکزامبورگ به خدمات، به ویژه بانکداری و امور مالی متکی است. لوکزامبورگ مهمترین مرکز بانکداری خصوصی در ناحیه یورو است.