اقتصاد ارمنستان تا اندازه زیادی به سرمایه‌گذاری و پشتیبانی ارمنیان خارج از کشور وابسته است. پیش از استقلال، اقتصاد ارمنستان بیشتر بر پایه صنایع شیمیایی، الکترونیک، ماشین‌آلات، فرآوری خوراک، لاستیک‌سازی و بافندگی بنا شده بود و برای مواد اولیه صنایع خود وابستگی زیادی به دیگر جمهوری‌های شوروی و خارج از کشور داشت.

ارمنستان در فاصله گرفتن از نظام اقتصادی کمونیستی و حرکت به سمت اقتصاد سرمایه‌داری گام‌های مهمی را در آزادسازی اقتصادی برداشته‌است اما محدودیت‌هایی همچون وابستگی انرژی به خارج از جمله روسیه و ایران، فقر منابع، محصور بودن در خشکی و تنش‌های این کشور با دو همسایه شرقی و غربی (آذربایجان و ترکیه)، توان مانور این کشور را جهت مشارکت در سرمایه‌گذاری‌های منطقه‌ای و همچنین فضای تنفسی این کشور را شدیداً کاهش داده‌است.

اقتصاد ارمنستان تحت تأثیر بحران مالی جهانی آسیب‌های فراوانی دیده است. یکی از نمودهای این بحران به صورت ورشکستگی‌های مالی است. برای نمونه شرکت هواپیمایی ملی ارمنستان، اَرم اَویا، در ماه فروردین ۱۳۹۲ اعلام ورشکستگی نموده و فعالیتش را متوقف کرد. این شرکت در بیانیه‌ای، ناتوانی در پرداخت بدهی‌ها را دلیل ورشکستگی خود اعلام کرده و گفته است که این وضعیت ناشی از تاثیرات بحران مالی جهانی بوده است.