در ده سال آینده (2021 تا 2030) نیروگاههای تجدیدپذیر جدیدی در ایران احداث خواهد شد. بر این اساس پیشبینی میشود طی مدت مذکور ظرفیت نیروگاههای تجدیدپذیر غیرآبی در ایران 3/4 گیگاوات افزایش پیدا کند. با این حال، سهم این نیروگاهها در تولید برق همچنان کوچک باقی خواهد ماند زیرا در ایران یک سری عوامل وجود دارد که رشد سرمایهگذاریها در بخش نیروگاههای تجدیدپذیر غیرآبی را محدود میسازد. یکی از این عوامل نبود قوانین کارآمد و مکانیسمهای مالی موثر برای جذب سرمایهگذاران خصوصی است. به عنوان عامل دوم باید ریسکهای سیاسی و اقتصادی قابل ملاحظهای اشاره نمود که در ایران جریان دارد. این ریسکها دولت را مجبور میکند تا ساخت نیروگاههای حرارتی و هستهای را در اولویت قرار دهد زیرا ساخت نیروگاههای حرارتی هزینه کمتری دارد و احداث نیروگاههای هستهای نیز از اهمیت سیاسی برخوردار است. کارشناسان خاطرنشان مینمایند که سهم کوچک نیروگاههای تجدیدپذیر غیرآبی در تولید برق هیچ ارتباطی به شرایط اقلیمی ایران ندارد زیرا ایران از لحاظ تابش نور خورشید و وزش باد در وضعیت بسیار خوبی به سر میبرد.
پاسخی بگذارید